Dušan Milovanović, glavni urednik Glasila „Srpska stvarnost“
Istaknuti novinar – urednik i publicista, živi u Beogradu. Rođen 29. novembra 1948. godine u Banjici (bijeljinska opština, BiH).
Još u srednjoj školi u Bijeljini „znao je da će biti novinar“, i verovao je da će se tom pozivu najlakše približiti studiranjem srpskohrvatskog jezika i književnosti naroda i narodnosti Jugoslavije (na Filološkom fakultetu u Beogradu), a teoretska znanja i praktičnu pripremu za posao, pre zaposlenja, sticao je na Institutu za novinarstvo Saveza novinara Jugoslavije. Na zahtevnom konkursu, prošao je kroz vrata „Večernjih novosti“, tada najtiražnijh dnevnih novina u Jugoslaviji, i tu, pod krovom uticajne „Borbe“, izgradio zavidnu novinarsku karijeru.
Prošao je sve saradničke stepenice čuvene novinarske škole Novosti a posle nagrade za novinarski podvig, dosta rano, postao je urednik. Nakon posebnog beogradskog izdanja „Dvojke“, s grupom talentovanih saradnika, obeležio je „zlatno doba reportaža Novosti“. Iskazao se i kao veoma uspešan šef tada najveće novinske dopisne službe, i tako pripremio za odgovornog urednika tri posebna izdanja – „Revije 92“, „Zova“ i „Enigme Novosti“.
Uređivanjem i vođenjem „Revije 92“, koja je u tom vremenu slovila kao „list punokrvne istine“, obeležio je i sopstvenu novinarsku karijeru, krunisanu prestižnom novinarskom nagradom za životno delo „Slobodan Glumac“.
Sa bogatim i raznovrsnim novinarskim iskustvom iskazao se i u srodnom, publicističkom stvaralaštvu. Priredio je i uredio tridesetak knjiga, a sa grupom saradnika upisan je kao autor tekstova u kapitalnom delu „Čitanka srpstva“.
Bogatu radnu i profesionalnu karijeru obeležio je i društvnim radom, primerenim vremenu i tadašnjim vrednostima. Tokom studija, angažovao se u Univerzitetskoj konfenerciji Saveza studenata BU. Organizovao je i realizovao, u ime Novosti, izgradnju „Česme detinjstva“ u Beogradu i Doma mladih „Sloga“, u Drsniku kod Kline (Kosovo). Bio je organizator najuspešnijeg „Susreta novinskih kuća Jugoslavije“. Sa istaknutim srpskim intelektualcima bio je jedan od osnivača Asocijacije „Srpska veza“ za saradnju sa Srbima u rasejanju, najstarije organizacije koja se bavi našim rasejanjem i koja je ostavila dubok trag u uredjivanju odnosa dijaspore i matične države. U asocijaciji „Srpska veza“ znatno je doprineo organizovanju prvih susreta „Matica – dijaspora“. Sa Aleksandrom Vlajkovićem priredio je Zbornik radova 100 najistaknutijih poznavaoca odnoca dijaspore oi otadžbine 1998 – 2000. Knjiga je i dalje veoma aktuelna, jer je malo problema rešno i oni i dalje opterećuju tu saradnju.
